1925 - 2005

Urodził się 16 stycznia 1925 r. w Siedlcach na Podlasiu, gdzie ukończył szkołę podstawową i uczęszczał do gimnazjum oraz liceum ogólnokształcącego. W czasie okupacji kontynuował naukę na tajnych kompletach, a po wyzwoleniu ukończył liceum w 1946 r. w Siedlcach. Tego samego roku rozpoczął studia geologiczne na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1950 r. został zatrudniony jako młodszy asystent w Zakładzie Geologii, ale po uzyskaniu dyplomu magistra filozofii w zakresie geologii i paleontologii w 1952 r. podjął pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym w Wydziale Świętokrzyskim, prowadząc badania nad stratygrafią syluru świętokrzyskiego. Wkrótce ożenił się z Ewą Linde (patrz: Ewa Tomczykowa). We wrześniu 1953 r. oboje zostali służbowo do Świętokrzyskiej Stacji Terenowej im. J. Czarnockiego w Kielcach, gdzie po uzyskaniu stopnia adiunkta od 1955 r. kierował Pracownią Stratygrafii. W latach 1953-1955 wykładach też geologię historyczną w kieleckim Technikum Geologicznym.

Podczas dziesięcioletniej pracy w Kielcach zajmował się stratygrafią ordowiku i syluru Gór Świętokrzyskich. W tym okresie opublikował wiele wartościowych prac, m. in. Wenlok i ludlow w synklinie kieleckiej (Prace Inst. Geol., 16, 1956), Problem stratygrafii ordowiku i syluru w Polsce w świetle ostatnich badań (Prace Inst. Geol., 35, 1962). Ta ostatnia była jego dysertacją doktorską i 26 stycznia 1962 r. Rada Naukowa instytutu nadała mu stopnień doktora.

Henryk Tomczyk (zdjęcie: geojournals.pgi.gov.pl)

W 1963 r. został przeniesiony wraz z żoną do centrali Instytutu Geologicznego w Warszawie, gdzie pracował w Zakładzie Geologii Niżu zajmując się stratygrafią i tektogenezą starszego paleozoiku w Polsce. 7 marca 1974 r. Prezes Centralnego Urzędu Geologii powołał go na stanowisku docenta. Od 1 lipca 1992 r., w związku z reorganizacją Instytutu został przeniesiony do Muzeum Geologicznego, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w końcu 1995 r. Później jeszcze rok pracował na ½ etatu w Muzeum Geologicznym.

Henryk Tomczyk opublikował ponad 200 prac oraz opracowań archiwalnych w kraju i zagranicą. Opracował utwory syluru i starszego paleozoiku w około 300 profilach głębokich otworów wiertniczych. Był też współautorem Mapy tektonicznej Polski w epoce waryscyjskiej (1992), a także współautorem Atlasu map geologicznych ścięcia poziomego (1996).

Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1961) oraz Złotą Odznaką Zasłużony dla Polskiej Geologii.

Zmarł 17 lipca 2005 r. Został pochowany na cmentarzu w Milanówku.

Biogram opracował Włodzimierz Mizerski
Zdjęcie: geojournals.pgi.gov.pl