Analiza paleontologiczna i sedymentologiczna osadów górnego mastrychtu i danu z okolic Kazimierza Dolnego pozwala na odtworzenie historii sedymentacji tych utworów i rozstrzygnięcie kwestii położenia granicy kreda-trzeciorzęd (K-T) w przełomie środkowej Wisły. Granica ta była dotąd stawiana w spągu, w połowie, bądź w stropie warstwy piaskowca glaukonitowego, zawierającego wymieszane mastrychtskie i dańskie skamieniałości. Analiza stanu zachowania makrofauny z piaskowca glaukonitowego pozwala stwierdzić, że w warstwie tej brak form, które można jednoznacznie uznać za mastrychtskie in situ. Granica K-T winna być zatem stawiana w spągu piaskowca glaukonitowego. Ławica twardego wapienia stanowiąca strop niżejległych opok z Kazimierza nie jest twardym dnem, jak dotychczas przyjmowano.

Wskutek ulewnych deszczów, które spowodowały lipcową powódź w 1997 r., na NE stoku Palenicy nad Szczawnicą, powstało osuwisko, które zniszczyło znaczny fragment trasy narciarskiej i zagroziło podstawie słupa wyciągu krzesełkowego na Palenicę. Objęło ono swym zasięgiem stosunkowo wąską wychodnię łupków formacji łupków z Malinowej należących tu do jednostki Grajcarka. Osuwisko o typie subsekwentnym, powstawało w kilku etapach i charakteryzowało się detruzywnym rozwojem. Płytki zsuw o długości 320 m i charakterze rynnowym, objął zasięgiem warstwę zwietrzeliny, lokalnie sięgnął podłoża, w dolnych zaś partiach, masy koluwialne stosunkowo niewielkiej miąższości, nasunęły się na powierzchnię trasy zjazdowej. Powyżej osuwiska powstały liczne spękania. Główną przyczyną powstania i rozwoju formy było gwałtowne przeciążenie wodą opadową i częściowe upłynnienie mas zwietrzlinowych, rozwojowi zaś ruchów sprzyjały zarówno utwory podłoża podatne na osuwanie, jak również antropogeniczne wylesienie wychodni łupków, w trakcie budowy trasy.

Bazaltoidy występujące w kamieniołomie Winna Góra koło Jawora są w znacznym stopniu dotknięte zgorzelą słoneczną, czyli procesem wywołującym powstawanie jaśniejszych odbarwień oraz spękań a ostatecznie powodującym rozpad skały na drobny gruz.

Obserwacje terenowe i analiza dokumentacji geologicznej pozwoliły stwierdzić, że strefy zgorzelowe mają zróżnicowane kształty i rozmiary od 2 do 80 m. Ich rozmieszczenie jest nierównomierne, skał dotkniętych zmianami tego rodzaju brak w SW części wystąpienia bazaltoidowego, ilość ich zaś wyraźnie rośnie ku NE.

Wśród skał występujących w kamieniołomie wydzielono odmiany zgorzelowe szare i rude. Szczegółowo opisano cechy "plamek" zgorzelowych oraz strefy wypełnione "plamkami " drobnymi występujące w obrębie bazaltów grubozgorzelowych.

Stwierdzono, że istniejące w literaturze hipotezy dotyczące genezy zgorzeli bazaltowej nie sprawdzają się w przypadku skał z kamieniołomu Winna Góra. Tworzenie się tego zjawiska mogło mieć charakter wieloetapowy, a jego przyczyny mogą być nawet syngenetyczne z płynięciem lawy.

Powodzie w dorzeczu Odry nie są zjawiskiem sporadycznym. Co roku, na tym terenie, notuje się okresy wezbrań wód. Jednak powódź w lipcu 1997 r. ze względu na duży zasięg i rozmiar zniszczeń zaliczyć należy do wyjątkowych. W pracy tej zostały opisane struktury erozyjne, związane z etapem opadania i odpływem wód powodziowych. Według autora, działalność erozyjna wód schyłkowego stadium powodzi może być znacząca, uzależniona jednak od wielu różnych czynników. Do najważniejszych zaliczyć należy różnice wysokości względnej między zalewiskiem i normalnym poziomem rzeki stanowiącej bazę erozyjną dla obszarów zalanych, a także od tempa opadania wód, podatności gruntu na erozję oraz występowania i charakteru szaty roślinnej.0pisane w pracy struktury erozyjne występowały i były badane na terenie parku miejskiego w Koźlu.

Rachunek fraktalowy jest aktualnie jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin nauki. Obejmuje szerokie spektrum zagadnień, pozwalając matematycznie opisywać formy uważane dotychczas za bezkształtne. Również wykształcenie przestrzeni porowej można badać przy pomocy rachunku fraktalowego. Praca niniejsza stanowi rezultat badań nad fraktalną strukturą przestrzeni porowej, przy czym głównym celem było stwierdzenie możliwości fraktalnej analizy krzywych rozkładu średnic porów otrzymywanych z analiz porozymetrycznych. Fraktalna struktura tego typu obiektów będzie manifestować się spełnianiem równań potęgowych. Stwierdzono, że przestrzeń porowa ogromnej większości badanych skał w pewnych zakresach zachowuje się jak fraktal. Sprawdzono również istnienie fraktalnej struktury przestrzeni porowej przy wykorzystaniu płytek cienkich.

Jakieś inżyniersko-geologiczne myślenie rozpoczęło się od pierwszych siedzib ludzkich. Geologia inżynierska wydzieliła się z nauk geologicznych ok.100 lat temu. Polska Grupa Narodowa IAEG zorganizowała się ok.30 lat temu.11 Sympozjum: "Współczesne problemy geologii inżynierskiej w Polsce" i opublikowana pod tym samym tytułem książka stały się przyczyną rozmów o obecnej pozycji geologii inżynierskiej w naukach geologicznych i technicznych i w praktyce inwestycyjnej: w projektowaniu, wykonawstwie i eksploatacji różnych obiektów inwestycyjnych (budowlanych i górniczych). Wyniki sympozjum i analizy porównawcze literatury krajowej i zagranicznej pozwalają określić pozycję geologii inżynierskiej wśród nauk geologicznych i technicznych, jej zastosowań i sprawdzania wyników w praktyce i ujawniają, jak te zastosowania mogły być przekształcone w nietwórcze mechanistyczne rzemiosło geotechniczne.