Fluoryt jest najbardziej rozpowszechnionym minerałem fluoru. W czystej postaci jest bezbarwny, jednak występujące w nim zanieczyszczenia mogą powodować jego zabarwienia od różowych przez fioletowych do niebieskich, a także wielu odcieni żółci i zieleni. Tworzy kryształy sześcio- lub ośmiościenne, jedno lub wielokolorowe.

Fluoryt bardzo często współwystępuje z barytem, ponieważ tak jak on powstaje w procesach hydrotermalnych. Oba minerały współwystępują w żyłach hydrotermalnych na Dolnym Śląsku m. in. w nieczynnej już kopalni "Stanisławów”. Jego zawartość zwykle wzrasta z głębokością. Występuje także w okolicy Kletna koło Stronia Śląskiego, gdzie eksploatowane były do lat 60-tych.

Z fluorytu pozyskiwane są związki fluoru, w tym kwas fluorowodorowy, który stosowany jest szeroko w przemyśle chemicznym np. do produkcji teflonu, uszczelek, izolatorów elektrycznych czy pozyskiwania energii z niekonwencjonalnych źródeł: spalania biomasy, geotermii czy kolektorów słonecznych. Stosowany jest w optyce, szklarstwie oraz w hutnictwie, gdzie dodawany jest w celu obniżania temperatury topnienia rud metali - sama jego nazwa pochodzi od łacińskiego fluere co oznacza "płynąć". Od jego nazwy z kolei pochodzi nazwa pozyskanego z niego pierwiastka fluoru oraz nazwa zjawiska fluorescencji a więc świecenia wywołanego działaniem promieni UV. Fluoryt jest także kamieniem ozdobnym, chętnie poszukiwanym przez kolekcjonerów ze względu na swoje zmienne barwy oraz kształt.