2022
Informacje ogólne i występowanie
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu…” (Ziemia krzemionkowa).
Zasoby i wydobycie
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72%. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od roku 2000 eksploatowane w Polsce jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. Eksploatacja tego złoża jest niewielka i w 2022 roku wyniosła 1,17 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Tabela 1. Diatomity – mln tOprócz złóż dotychczas udokumentowanych, istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t*. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie). W strefie występowania skał diatomitowych znajdują się także: obszar prognostyczny Borek Nowy i cztery obszary perspektywiczne, w rejonie miejscowości: Futoma, Huta Poręby, Dobrzanka-Borownica i Leszczawka-Kuźmina. Niestety kopalina w udokumentowanych złożach jest dość niskiej jakości, przez co budzi małe zainteresowanie przedsiębiorców.
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
* Wołkowicz K., 2020 – „Kopaliny diatomitowe, diatomit (diatomaceous rock, diatomite)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 355-358. PIG-PIB, Warszawa.
2021
Informacje ogólne i występowanie
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu…” (Ziemia krzemionkowa).
Zasoby i wydobycie
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72%. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od roku 2000 eksploatowane w Polsce jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. Eksploatacja tego złoża jest niewielka i w 2021 roku wyniosła 0,98 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych, istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t*. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie). W strefie występowania skał diatomitowych znajdują się także: obszar prognostyczny Borek Nowy i cztery obszary perspektywiczne, w rejonie miejscowości: Futoma, Huta Poręby, Dobrzanka-Borownica i Leszczawka-Kuźmina. Niestety kopalina w udokumentowanych złożach jest dość niskiej jakości, przez co budzi małe zainteresowanie przedsiębiorców.
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
* Wołkowicz K., 2020 – „Kopaliny diatomitowe, diatomit (diatomaceous rock, diatomite)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 355-358. PIG-PIB, Warszawa.
2020
Informacje ogólne i występowanie
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu…” (Ziemia krzemionkowa).
Zasoby i wydobycie
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72%. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od roku 2000 eksploatowane w Polsce jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. Eksploatacja tego złoża jest niewielka i w 2020 roku wyniosła 0,81 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych, istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t*. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie). W strefie występowania skał diatomitowych znajdują się także: obszar prognostyczny Borek Nowy i cztery obszary perspektywiczne, w rejonie miejscowości: Futoma, Huta Poręby, Dobrzanka-Borownica i Leszczawka-Kuźmina. Niestety kopalina w udokumentowanych złożach jest dość niskiej jakości, przez co budzi małe zainteresowanie przedsiębiorców.
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
* Wołkowicz K., 2020 – „Kopaliny diatomitowe, diatomit (diatomaceous rock, diatomite)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 355-358. PIG-PIB, Warszawa.
2019
Informacje ogólne i występowanie
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu…” (Ziemia krzemionkowa).
Zasoby i wydobycie
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72%. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od roku 2000 eksploatowane w Polsce jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. Eksploatacja tego złoża jest niewielka i w 2019 roku wyniosła – 0,68 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych, istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t*. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie). W strefie występowania skał diatomitowych znajdują się także: obszar prognostyczny Borek Nowy i cztery obszary perspektywiczne, w rejonie miejscowości: Futoma, Huta Poręby, Dobrzanka-Borownica i Leszczawka-Kuźmina. Niestety kopalina w udokumentowanych złożach jest dość niskiej jakości, przez co budzi małe zainteresowanie przedsiębiorców. Niedostatek surowca krzemionkowego w kraju jest bilansowany importem głównie z Niemiec, Meksyku i USA.
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
* Wołkowicz K., 2020 – „Kopaliny diatomitowe, diatomit (diatomaceous rock, diatomite)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 355-358. PIG-PIB, Warszawa.
2018
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu…” (Ziemia krzemionkowa).
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72%. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od roku 2000 eksploatowane w Polsce jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. Eksploatacja tego złoża jest niewielka i w 2018 roku wyniosła – 0,58 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach Godowa, Błażowej-Piątkowej-Harty-Bachorza oraz Dydni-Krzywego (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
2017
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu…” (Ziemia krzemionkowa).
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72%. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od 2000 r. w Polsce eksploatowane jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. W 2017 r. eksploatacja tego złoża była niewielka i wyniosła 0,5 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach Godowa, Błażowej-Piątkowej-Harty-Bachorza oraz Dydni-Krzywego (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
2016
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek, zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu zasobów…”.
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72%. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od 2000 r. w Polsce eksploatowane jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. W 2016 r. eksploatacja tego złoża była niewielka i wyniosła 0,5 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej w rejonie Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach Godowa, Błażowej-Piątkowej-Harty-Bachorza oraz Dydni-Krzywego (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
2015
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównymi składnikami są szkieleciki okrzemek, zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity, zawierające powyżej 80% SiO2, nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktuje się ziemię krzemionkową, skałę o odmiennej genezie i innym składzie mineralogicznym; omówiono ją w osobnym rozdziale „Bilansu zasobów…”.
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe zawierające średnio 72% SiO2. Z tej kopaliny uzyskuje się produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Z badań technologicznych wynika, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od 2000 r. w Polsce eksploatowane jest tylko jedno złoże diatomitów – Jawornik. W 2015 r. wydobycie z tego złoża było niewielkie i wyniosło 0,60 tys. t.
Istnieją znaczne możliwości powiększenia rozpoznanych zasobów skały diatomitowej. Zasoby perspektywiczne w rejonie Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Dużo większe szanse odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonie Godowa, Błażowej-Piątkowej-Harty-Bachorza oraz Dydni-Krzywego (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan ich zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Robert Bońda
2014
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównym składnikiem są szkieleciki okrzemek, zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity o zawartości SiO2 powyżej 80 % nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktowana jest ziemia krzemionkowa, o odmiennej genezie i składzie mineralogicznym, omawiana w osobnym rozdziale niniejszego „Bilansu”.
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72 %. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od roku 2000 eksploatowane w Polsce jest tylko jedno złoże diatomitów Jawornik. W 2014 roku eksploatacja tego złoża była niewielka i wyniosła – 0,59 tys. t.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych istnieją także znaczne możliwości powiększenia rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 1.
Opracował: Robert Bońda
2013
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównym składnikiem są szkieleciki okrzemek, zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa, która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity o zawartości SiO2 powyżej 80 % nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktowana jest ziemia krzemionkowa, o odmiennej genezie i składzie mineralogicznym, omawiana w osobnym rozdziale niniejszego „Bilansu”.
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72 %. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą niewiele ponad 10 mln t. Od roku 2000 eksploatowane w Polsce jest tylko jedno złoże diatomitów Jawornik. W 2013 roku eksploatacja tego złoża była niewielka i wyniosła – 0,60 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych istnieją także znaczne możliwości powiększenia rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
2012
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównym składnikiem są szkieleciki okrzemek, zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity o zawartości SiO2 powyżej 80 % nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktowana jest ziemia krzemionkowa, o odmiennej genezie i składzie mineralogicznym, omawiana w rozdziale 23 niniejszego „Bilansu”.
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72 %. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą około 10 mln t. W 2012 roku diatomity eksploatowano tylko ze złoża Jawornik, jednak były to niewielkie ilości – 0,60 tys. t.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
2011
Diatomity to zwięzłe skały osadowe, których głównym składnikiem są szkieleciki okrzemek, zbudowane z bezpostaciowej krzemionki – opalu. Pokrewną do nich kopaliną jest ziemia okrzemkowa która jest skałą luźną. Diatomity i ziemia okrzemkowa znajdują szerokie zastosowanie jako materiały filtracyjne, sorbenty, nośniki środków ochrony roślin i katalizatorów, materiały termoizolacyjne i polerskie. Typowe diatomity o zawartości SiO2 powyżej 80 % nie występują w Polsce. Jako substytut diatomitów i ziemi okrzemkowej traktowana jest ziemia krzemionkowa, o odmiennej genezie i składzie mineralogicznym, omawiana w osobnym rozdziale niniejszego „Bilansu”.
W rejonie Leszczawki w Karpatach, w obrębie serii menilitowej warstw krośnieńskich, występują skały diatomitowe o zawartości SiO2 wynoszącej średnio 72 %. Uzyskuje się z tej kopaliny produkty o dość ograniczonym zastosowaniu – lekkie kruszywa budowlane oraz nośniki środków ochrony roślin. Badania technologiczne wykazały, że po odpowiedniej przeróbce (mielenie i kalcynacja) można z nich uzyskać surowiec odpowiadający diatomitom właściwym.
Udokumentowane zasoby bilansowe skały diatomitowej wynoszą około 10 mln t. W 2011 roku diatomity eksploatowano tylko ze złoża Jawornik, jednak były to niewielkie ilości – 0,58 tys. t. W ostatnich kilku latach okresowo eksploatowano jeszcze złoże Kuźmina, ale w roku 2001 wstrzymano wydobycie.
Stan zasobów geologicznych skały diatomitowej oraz stan i stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Oprócz złóż dotychczas udokumentowanych istnieją także znaczne możliwości powiększenia dotychczas rozpoznanych zasobów. Zasoby perspektywiczne skały diatomitowej dla rejonu Leszczawki wynoszą około 10 mln t. Znacznie większe perspektywy odkrycia złóż diatomitów wiążą się z serią menilitową warstw krośnieńskich w rejonach: Godowa, Błażowej – Piątkowej – Harty – Bachorza oraz w rejonie Dydnia – Krzywe (podkarpackie).
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracował: Robert Bońda
