Na zaproszenie dyrektora Instytutu Jerzego Nawrockiego w dniu 14 czerwca 2011 r. mieliśmy zaszczyt gościć w naszym Instytucie ambasadora Iranu - JE Samada Alego Lakizadeha oraz radcę kulturalnego ambasady - Mohammada Rezę Karamiego. Gospodarzem spotkania był zastępca dyrektora PIG-PIB, dyrektor ds. państwowej służby geologicznej Marek Graniczny, któremu towarzyszyli Ilona Śmietańska i Wojciech Brochwicz-Lewiński z Samodzielnej Sekcji Współpracy z Zagranicą.



Po powitaniu gości dyrektor Marek Graniczny przedstawił strategiczne kierunki działalności Instytutu ze szczególnym uwzględnieniem wyzwań, jakie stanowi wprowadzanie w życie nowych dyrektyw unijnych oraz nowych kierunków badań, związanych m.in. z poszukiwaniami gazu łupkowego, przygotowaniami projektów CCS, geotermią (włącznie z HDR), identyfikacją i monitorowaniem osuwisk i innych naturalnych zagrożeń oraz, co jest szczególnie ważne dla Iranu, dokumentacją, ochroną i zrównoważoną eksploatacją zasobów pitnych wód podziemnych.


Prezentacja dorobku i strategicznych kierunków działań Instytutu

Jego Ekscelencja Samad Ali Lakizadeh przedstawił swój kraj, podkreślając bliskie więzy z Polską, łączące nas już od X wieku. O tak odległych początkach znajomości świadczą znaleziska perskich monet w wykopaliskach na terenie Polski, dowodzące ożywionych kontaktów pomiędzy obydwoma narodami (tu marzy się nam, aby z kolei w wykopaliskach na terenie Iranu odnalazły się polonica, np. monety bite przez Bolesława Chrobrego bądź jego następców). Oficjalne stosunki dyplomatyczne zostały nawiązane w roku 1474, czyli ponad 500 lat temu, gdy odbywała się wymiana listów pomiędzy Kazimierzem Jagiellończykiem a ówczesnym władcą Iranu Uzun Hasanem. W następnych wiekach (XVI i XVII) o kontynuacji tych stosunków świadczą liczne wymiany poselstw handlowych, dyplomatycznych, a nawet religijnych. JE Ambasador szczególnie mocno podkreślił, że w 1795 roku Iran był jednym z dwóch krajów, które nie uznały rozbiorów i okupacji Polski. Do tego należy jeszcze dodać postać Izydora Borowskiego, polskiego oficera, którego Irańczycy uważają za swego narodowego bohatera wojny obronnej z Afganistanem w 1837 r., czy siedem dużych cmentarzy z czasów II wojny światowej, na których spoczywają ci ze 100 tysięcy polskich uchodźców, którzy dotarli do gościnnego Iranu, ale nie wytrzymali cierpień poniesionych w rosyjskich łagrach i na zsyłkach. W opinii JE Ambasadora to, że Polska i Iran mają inną kulturę, religię i obyczaje, nie powinno w żadnym stopniu dzielić, lecz łączyć nasze państwa i pomagać w osiąganiu większych korzyści z przyjaźni. A o fascynacji Iranem najlepiej świadczy zainteresowanie, z jakim spotkała się wystawa „Perski błękit – irańska sztuka, natura i tradycja”, jaką zorganizowało ostatnio Muzeum Ziemi PAN ( pdf Przegląd Geologiczny, nr 6, 2011 ).

Po takim wstępie musiało paść pytanie, czy to już nie najwyższy czas, aby doszło do współpracy środowisk i instytucji geologicznych obu krajów. W odpowiedzi JE Ambasador zwięźle scharakteryzował cele, zadania i usytuowanie Służby Geologicznej Iranu (www.gsi.ir) i geologii naftowej (która podlega Ministerstwu ds. Ropy i Gazu) oraz wyniki dotychczasowej współpracy, zwłaszcza w górnictwie. Po omówieniu potencjalnych pól współpracy ustalono, że Ambasada Iranu otworzy bezpośredni kontakt pomiędzy Instytutem i Geologiczną Służbą Iranu, co pozwoli na ustalenie obszarów oraz zasad współpracy najbardziej odpowiadających oczekiwaniom obu stron.


Muzeum Geologiczne i jego historia jest zawsze wdzięcznym tematem dla zwiedzających. Od lewej strony Wojciech Brochwicz-Lewiński, Ilona Śmietańska, JE Samad Ali Lakizadeh, radca Mohammad Reza Karami oraz dyr. Marek Graniczny


Jak zwykle największe zainteresowanie gości budził nasz Dyzio


Goście podziwiają rekonstrukcję pierwszych tetrapodów, które ośmieliły się wyjść na ląd

Spotkanie rozpoczęło i zakończyło zwiedzanie Muzeum Geologicznego Instytutu, połączone z prezentacją najciekawszych eksponatów oraz odrestaurowanych ostatnio reprezentacyjnych wnętrz - sali spotkań Rady Naukowej PIG-PIB i czytelni bibliotecznej. JE Ambasadora bardzo zainteresowały programy popularnonaukowe i edukacyjne, które dla dzieci i młodzieży szkolnej organizuje Muzeum Geologiczne. Tak się bowiem składa, że Ambasada Iranu opiekuje się szkołą perską w Warszawie, do której uczęszczają dzieci dyplomatów i pracowników firm międzynarodowych, i w opinii JE Ambasadora byłoby bardzo wskazane, aby doszło do współpracy pomiędzy szkołą i muzeum oraz do jak najszerszego udziału dzieci z tej szkoły w konkursach organizowanych przez muzeum.

tekst Ilona Śmietańska i Wojciech Brochwicz-Lewiński
zdjęcia Barbara Ruszkiewicz