Glin

W języku polskim funkcjonują dwie nazwy odnoszące się do tej samej substancji: glin oraz aluminium. Mimo, że potocznie są one często stosowane zamiennie, najczęściej jednak nazwy glin używa się w stosunku do pierwiastka oraz jego związków, z kolei nazwy aluminium do postaci metalicznej. Jednocześnie łacińska nazwa glinu to właśnie aluminium (Al). Pochodzi ona od ałunu (pozyskiwanego z minerału ałunitu), którego nazwa z kolei pochodzi od łacińskiego słowa alumen oznaczającego "gorzka sól".

 

Glin w swojej metalicznej postaci jest srebrzystobiały, bardzo miękki, lekki i kowalny. To najczęściej występujący metal w skorupie ziemskiej i trzeci, po tlenie i krzemie, pierwiastek. Jego zawartość spada w głębszych strefach Ziemi. Glin wchodzi w skład dziesiątek różnych minerałów. Zawarty jest miedzy innymi w skaleniach, minerałach ilastych czy łyszczykach. Do minerałów zawierających glin należą także cenne kamienie jubilerskie: korund, ze swoimi barwnymi odmianami rubinem i szafirem, czy beryl z najpiękniejszą swoją odmianą - szmaragdem. Ze względu na łatwość z jaką wchodzi w reakcję z tlenem, prawie nie występuje w postaci rodzimej - niewielkie jego ilości mogą występować w środowiskach o niskiej zawartości tlenu np. wnętrzach niektórych wulkanów lub w głębiach oceanicznych.

 

Pomimo swojego powszechnego występowania, większość minerałów zawierających glin nie ma ekonomicznego znaczenia jako jego źródło. Prawie całe metaliczne aluminium pozyskiwane jest wyłącznie z boksytów - ilastej skały powstającej z wietrzenia skał glinokrzemianowych. Eksploatacja i procesy technologiczne prowadzące do powstania aluminium są bardzo drogie i pochłaniające ogromne ilości energii dlatego też aluminium jest jednym z najczęściej i najintensywniej recyklingowanym metalem.

 

Aluminiom jest bardzo szeroko stosowane prawie w każdej dziedzinie przemysłu i życia codziennego, albo jako produkt albo w postaci sprzętu i maszyn. Duża część produkowanego aluminiom wykorzystywana jest do produkcji blachy aluminiowej wykorzystywanej w motoryzacji, budownictwie czy elektronice. Z aluminium wykonuje się także liczne przedmioty gospodarstwa domowego: klamki, sztućce czy garnki. Związki aluminium stosowane są jako materiały ścierne, katalizatory w reakcjach chemicznych, w procesie oczyszczania wody, produkcji papieru, w przemyśle kosmetycznym i medycynie.

 

W Polsce niewielkie ilości boksytów występują m. in. na Dolnym Śląsku, nie są jednak eksploatowane.