WŁAŚCIWOŚCI MINERAŁÓW

Poznanie właściwości minerałów jest ważne dla ich rozpoznawania oraz dla zastosowań technologicznych. Właściwości te zależą od składu chemicznego i struktury krystalicznej minerału.

 Minerały mogą wykazywać zmienność swoich właściwości fizycznych w zależności od kierunku. Mają więc charakter wektorowy. W kierunkach równoległych są one takie same a w nierównoległych mogą być odmienne. Takie zjawisko nazywane jest anizotropowością.

Różna jest szybkość wzrostu ścian kryształu, prędkość rozchodzenia się światła w krysztale, przewodnictwo cieplne, łupliwość i twardość. Niezależny od kierunków krystalograficznych jest skład chemiczny, który jest jednakowy w każdym punkcie, oraz gęstość minerałów.

Niektóre właściwości minerałów mogą być określone przy pomocy prostej obserwacji. Pokrój kryształów, barwa, rysa, połysk, łupliwość, twardość, gęstość i podstawowe dane o składzie (np. burzenie z kwasem solnym wskazujące na przynależność do węglanów) na ogół wystarczają do rozpoznania minerału - dane te są zawarte w kluczach do oznaczania minerałów.

Badania innych cech składu, właściwości fizycznych i struktury krystalicznej minerału wymaga zastosowania specjalistycznej aparatury: mikroskopu polaryzacyjnego, dyfraktometru rentgenowskiego,mikroskopu skaningowego sprzężonego z mikrosondą elektronową, a także nowoczesnej aparatury do analizy chemicznej.

Minerały mają różnorodne cechy swoiste dla każdego z nich. Do najważniejszych właściwości należą:

• chemiczne: skład chemiczny, układ krystalograficzny, skupienia minerałów, polimorfizm, izomorfizm, inkluzje, parageneza, idiomorfizm, pseudomorfoza, paramorfoza
• optyczne: połysk, przezroczystość, barwa, rysa, współczynnik załamania światła, dwójłomność, pleochroizm, luminescencja;
• mechaniczne: zewnętrzna postać minerałów, twardość, łupliwość, przełam, ciężar właściwy
• elektryczne: przewodnictwo, piroelektryczność, piezoelektryczność
• magnetyczne