W najszerszym rozumieniu geofizyka to dyscyplina naukowa opisująca Ziemię metodami badawczymi stosowanymi lub wywodzącymi się z fizyki.
Opis ten może być stosowany zarówno do procesów zachodzących we wnętrzu i na powierzchni naszej planety, jak i do jej stanu.
Dyscyplina ta ma tak szeroki zakres, że obejmuje zarówno zjawiska termodynamiczne rządzące procesami zachodzącymi w atmosferze,
zjawiska magnetohydrodynamiczne zachodzące w jądrze Ziemi, odpowiedzialne za powstawanie ziemskiego pola magnetycznego,
jak i zależności rządzące parametrami sprężystymi przypowierzchniowej warstwy skorupy ziemskiej.
Dla geologa głównym polem zainteresowania są jednak wywodzące się z zasad fizyki metody, przede wszystkim nieinwazyjne,
służące do obrazowania zmienności składu i stanu skorupy ziemskiej.
Cele tego obrazowania mogą być różne – poszukiwanie złóż węglowodorów i innych surowców (tzw. geofizyka poszukiwawcza),
rozpoznanie geozagrożeń, czy geologiczne badania podstawowe.
W geofizyce inżynierskiej, metody obrazowania budowy podłoża zaadaptowano do badania zagadnień związanych z szeroko rozumianym budownictwem
oraz planowaniem przestrzennym.
W sferze zainteresowania geofizyki inżynierskiej znajduje się warstwa skorupy ziemskiej, w której zachodzące procesy mogą mieć wpływ na obiekty budowlane,
a także na którą te obiekty mogą wywierać wpływ. Raz będzie to jedynie kilka metrów, innym zaś razem głębokość do której konieczne jest rozpoznanie,
może być znaczna, jak w przypadku konstrukcji tuneli czy ciężkich i stawiających najwyższe oczekiwania względem bezpieczeństwa obiekty,
jak wielkie zapory wodne czy elektrownie atomowe
