Wody lecznicze, a także solanki, poza balneoterapią i rekreacją, wykorzystywane są także do wytwarzania produktów zdrojowych, produkcji soli i ługów leczniczych oraz butelkowania leczniczych solanek.
Wytwarzanie produktów zdrojowych, takich jak sole i ługi lecznicze oraz butelkowane lecznicze solanki, jest aktualnie stosunkowo rzadko spotykanym sposobem wykorzystania tych wód, obecnym jedynie w siedmiu miejscowościach, w tym w trzech uzdrowiskach. Obecnie na terenie kraju tradycyjną panwiową metodę warzenia soli stosuje się jedynie w czterech miejscowościach: Lubatówce, Dębowcu, Ciechocinku oraz Łapczycy. Do wytwarzania soli leczniczych wykorzystuje się wody lecznicze o mineralizacji od 19,5 do 46,7 g/dm3 oraz solankę, której mineralizacja wynosi od 140,0 do 170,0 g/dm3. Lecznicze, wysokozmineralizowane wody chlorkowe butelkowane są w Dębowcu, Kołobrzegu, Rabce-Zdroju i Zabłociu pod nazwą solanek. Wody te charakteryzują się mineralizacją od 25,2 do 56,3 g/dm3. Lecznicze sole i solanki wykorzystywane są do przygotowywania kąpieli, okładów, płukań i inhalacji w warunkach domowych, często stosowanych jako kontynuacja kuracji uzdrowiskowej. Odbiorcami są również gabinety balneologiczne, ośrodki rehabilitacyjne, wellness and spa, a także uzdrowiska, w których brak jest wysokozmineralizowanych wód chlorkowych. Dodatkowo rosnące zainteresowanie zdrowym trybem życia, a także dbałością o wysoką jakość stosowanych produktów sprawia, że coraz powszechniej produkowane są wysokiej jakości preparaty kosmetyczno-pielęgnacyjne na bazie wód leczniczych (często termalnych) posiadające atest Państwowego Zakładu Higieny. Produkty te często są firmowane przez znane uzdrowiska, takie jak m.in.: Iwonicz-Zdrój, Lądek-Zdrój czy Rabka-Zdrój.
