Wpływ zróżnicowania litologicznego serii ewaporatowych na rozwój struktur wewnątrz wysadów solnych
Start projektu: 09.2014
Koniec projektu: 09.2018
Finansowanie: Narodowe Centrum Nauki (NCN)
Wysady solne charakteryzują się skomplikowaną budową wewnętrzną, będącą wynikiem intensywnej deformacji osadów ewaporatowych zwykle litologiczne zróżnicowanych. Rozwój struktury wewnętrznej wysadów jest uzależniony od wielu czynników m.in.: początkowego ułożenia warstw, mechanicznych właściwości ewaporatów i skał nadkładu, a także warunków samej deformacji. Wpływ tych czynników na rozwój struktur tektonicznych w wysadzie a także kształt samego wysadu jest głównym celem projektu. Badania, oparte o analizę struktur w kopalniach soli (m.in., w Kłodawie i Wieliczce), prowadzone są głównie przy użyciu metod numerycznych.
Wyniki badań mogą być pomocne przy tworzeniu poprawnej interpretacji budowy geologicznej naturalnych wysadów solnych. Prawidłowe rozpoznanie przestrzenne budowy wewnętrznej wysadu solnego jest podstawą przy prowadzeniu eksploatacji, rozpoznaniu zagrożeń istotnych dla bezpieczeństwa eksploatacji, planowaniu robót górniczych, diagnozowaniu zagrożeń związanych z infiltracją wód, szczelnością zbiorników itp. Innym, istotnym elementem wykorzystania wysadowych złóż soli w Polsce jest ich użycie jako zbiorników magazynowych ropy i gazu. Głównym zadaniem takich magazynów jest równoważenie wahań popytu na gaz ziemny, a także zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju. Analiza procesu ewolucji wysadów solnych ma znaczenie dla przy analizie długotrwałej stabilności struktur magazynowych. Ze względu na duże znaczenie strategiczne i przemysłowe soli w Polsce, wyniki badań mogą być cenne zarówno dla bezpieczeństwa w kopalniach, ochrony środowiska a także dla przemysłu.
