Cechy charakterystyczne systemów Basin Centered Gas System są następujące:
- ciągła akumulacja gazu w skali regionalnej,
- granice złoża są typu dyfuzyjnego,
- regionalna akumulacja gazu ma postać kilku koncentracji złożowych,
- brak wyraźnego uszczelnienia lub wyraźnie wykształconej pułapki,
- brak wyraźnej granicy gaz-woda,
- węglowodory nie utrzymują się w złożu dzięki wyporowi hydrodynamicznemu – woda występuje zwykle powyżej skał gazonośnych,
- anomalne ciśnienie – zbyt wysokie lub zbyt niskie w stosunku do ciśnienia wyliczonego dla danej głębokości oraz w stosunku do ciśnienia hydrostatycznego
- bardzo duże zasoby geologiczne (ang. in-place resources), ale bardzo niski współczynnik zasobów możliwych do wydobycia,
- występowanie miejsc o szczególnie wysokiej produktywności (ang. sweet spots),
- bardzo niska przepuszczalność skał zbiornika (szczególnie dotyczy to przepuszczalności związanej z cementem – matrix),
- skały zbiornikowe często odznaczają się naturalną szczelinowatością,
- skały zbiornikowe zazwyczaj znajdują się blisko skał macierzystych,
- eksploatacja złoża wiąże się z wypływem pewnej ilości wody,
- na obszarze BCGS mogą występować tzw. suche otwory, tzn. takie, w których nie stwierdzono przypływu gazu,
- współczynnik szacunkowego całkowitego wydobycia – SCW (ang. Estimated Ultimate Recovery – EUR) – gazu z otworów jest znacznie niższy niż w przypadku złóż konwencjonalnych.
NAIK G.C., 2003. Tight gas reservoirs – an unconventional natural energy source for the future [http://www.sublette-se.org/fi les/tight_gas.pdf].
