Dr hab. Aleksandra Kozłowska w czasie badania płytek cienkich w mikroskopie polaryzacyjnym (fot. dr M. Kuberska)
Dr hab. Aleksandra Kozłowska dyplom magistra geologii (specjalność stratygraficzno-poszukiwawcza) uzyskała na Wydziale Geologii, Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską p.t. „Mineralizacja kruszcowa w rejonie Udrynia na masywie Suwalskim (na podstawie wierceń)” wykonała pod kierunkiem doc. dr Eugenii Zimnoch.
Pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym - Państwowym Instytucie Badawczym rozpoczęła w 1986 roku, gdzie pracuje do dzisiaj. W latach 1986–1992 zajmowała się petrografią prekambryjskich skał magmowych i metamorficznych z obszaru północno-wschodniej Polski oraz uczestniczyła w badaniach składu mineralnego szlichów z rejonu Kudowy.
Od 1991 prowadziła badania petrograficzne, mineralogiczne i geochemiczne karbońskich skał osadowych w północno-zachodniej i centralnej część rowu lubelskiego oraz Pomorza Zachodniego. Podsumowaniem tego etapu badań była obrona w 2002 roku rozprawy doktorskiej pt.: „Diageneza piaskowców górnego karbonu w północno-zachodniej części rowu lubelskiego”, której promotorem była prof. dr hab. Anna Maliszewska.
Po uzyskaniu stopnia doktora kontynuowała badania osadów karbonu w basenie lubelskim (centralna i południowo-wschodnia część), na Pomorzu Zachodnim oraz w południowo-zachodniej część Polski. Jej działalność naukowa obejmowała również badania osadów miocenu na obszarze zapadliska przedkarpackiego w Polsce i na Ukrainie. Ponadto zajmowała się osadami kredy, jury, permu, syluru, ordowiku i ediakaru. Celem jej badań była analiza procesów diagenetycznych, ocena potencjału węglowodorowego oraz możliwość składowania CO2 w osadach.
Wyniki badań zostały przedstawione w około 60 publikacjach i około 60 opracowaniach archiwalnych, których była autorką lub współautorką.
Realizowała lub współrealizowała 66 projektów, w tym: 27 statutowych, 30 państwowej służby geologicznej, 2 międzynarodowe i 7 grantów Komitetu Badań Naukowych/Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego/Narodowego Centrum Nauki (w dwóch była kierownikiem).
Habilitacje uzyskała po przedstawieniu cyklu czterech powiązanych tematycznie publikacji pt. „Diageneza skał syderytowych jury środkowej w Polsce”. Celem badań było szczegółowe rozpoznanie składu mineralnego skał syderytowych oraz określenie warunków tworzenia się syderytów na tle historii diagenezy osadów jury środkowej. Materiał badawczy pochodził z 52 otworów wiertniczych usytuowanych na Niżu Polskim (Kujawy, Wielkopolska, Pomorze Zachodnie), w północno-wschodnim obrzeżeniu Gór Świętokrzyskich i w rejonie Częstochowy.
Dr hab. Aleksandra Kozłowska była uczestnikiem i współorganizatorem wielu konferencji i sympozjów krajowych i zagranicznych. Współpracowała z badaczami instytucji zagranicznych z Niemiec, Angoli i Ukrainy oraz kilku polskich instytucji naukowych i przemysłowych.
W okresie od 2003 do 2021 r. otrzymała trzy Nagrody Specjalne Dyrektora PIG-PIB, Odznakę Zasłużony dla Polskiej Geologii i Złotą Odznakę Państwowego Instytutu Geologicznego oraz stopień Inżyniera Górniczego I stopnia i stopień Dyrektora Górniczego III stopnia.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Sekcji Ilastej PTMin i Polskiego Towarzystwa Geologicznego.
W latach 2013 - 2017 była sekretarzem Rady Naukowej Państwowego Instytutu Geologicznego - Państwowego Instytutu Badawczego. Od 2017 roku do dziś wchodzi w skład Rady Naukowej PIG-PIB jako członek z wyboru oraz jest członkiem Komisji Organizacyjno-Ekonomicznej w tej Radzie.
Gratulujemy serdecznie i życzymy dalszych sukcesów naukowych.
