Nie żyje Profesor Marcin Piwocki

Ze smutkiem informujemy, 25 marca 2021 r. odszedł od nas w wieku 85 lat Profesor Marcin Piwocki. Był wybitnym znawcą stratygrafii i paleogeografii miocenu oraz geologii złóż surowców energetycznych, a zwłaszcza złóż węgla brunatnego oraz geologii gospodarczej.

Marcin Piwocki

Profesor Marcin Piwocki urodził się 25 października 1936 r. w Wilnie. Szkołę powszechną ukończył we Lwowie w 1943 r. Po zakończeniu wojny mieszkał w Zakopanem, a później w Warszawie, gdzie ukończył gimnazjum. Maturę uzyskał w 1954 r. i w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1960 r. ukończył studia na podstawie pracy magisterskiej pt. „Zdjęcie geologiczne okolic Widełek w środkowej części Gór Świętokrzyskich”, wykonywanej początkowo pod kierunkiem prof. Jana Samsonowicza, a po jego śmierci dokończoną u dr. Henryka Makowskiego.

W 1960 r. rozpoczął pracę w Instytucie Geologicznym w Warszawie w Zakładzie Złóż Węgli, gdzie zajmował się głównie osadami trzeciorzędowymi i ich węglonośnością. W 1961 r. został powołany na stanowisko asystenta, w 1963 r. - starszego asystenta, a w 1966 r. otrzymał stanowisko adiunkta. W 1971 r. na podstawie pracy pt. „Trzeciorzęd i jego węglonośność między Rawiczem i Chobienią” uzyskał tytuł doktora. Promotorem był prof. Edward Ciuk, a recenzentami – prof. Edward Rühle i prof. Stanisław Stopa. W 1996 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk o Ziemi w zakresie geologii złóż na podstawie rozprawy pt. „Trzeciorzędowe węgle brunatne w Polsce – problemy geologiczne, znaczenie gospodarcze i środowiskowe”. W 1997 r. został mianowany docentem w Państwowym Instytucie Geologicznym, a w 2003 r. otrzymał tytuł profesora. 

W 1978 r. objął kierownictwo Zakładu Geologii Złóż Węgla Brunatnego w Instytucie Geologicznym, którym kierował do 1990 r. W latach 1979-1983 przygotowano pod Jego kierunkiem programy poszukiwań złóż węgla brunatnego w południowo-zachodniej i zachodniej Polsce. W 1992 r. został kierownikiem nowo powstałego Zakładu Geologii Surowców Mineralnych. 

Opublikowana w 1990 r. „Mapa złóż węgli brunatnych i perspektywy ich występowania w Polsce w skali 1:500 000” była zwieńczeniem dorobku badawczego specjalistów z PIG pracujących pod kierownictwem prof. Edwarda Ciuka, a potem – Marcina Piwockiego. Przedstawiono na niej położenie złóż i obszarów perspektywicznych węgla brunatnego na tle zasięgu osadów trzeciorzędowych w Polsce. Mapa ta została wyróżniona w 1992 r. zespołową Nagrodą II Stopnia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.

W latach 1975-1978 prof. Marcin Piwocki odbył zagraniczne staże naukowe i praktyki w instytutach geologicznych w Berlinie, Freibergu i Pradze. W latach 1978-1982 był czterokrotnie w Libii, gdzie uczestniczył w badaniach surowców węglanowych do produkcji cementu i wapna. W 1979 r. był konsultantem francuskiej służby geologicznej, z którą współpracował w zakresie poszukiwania mioceńskich złóż węgli brunatnych. W latach 1990-1993 kierował projektem pt. „Efekty środowiskowe sedymentacji trzeciorzędowej formacji brunatnowęglowej w Stanach Zjednoczonych i w Polsce” dla II Funduszu im. Marii Skłodowskiej-Curie.

Profesor Marcin Piwocki został odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Sztandaru Pracy II Klasy, Złotą Odznaką Zasłużony dla polskiej geologii i Złotą Odznaką Państwowego Instytutu Geologicznego. W 1980 r. otrzymał zespołową Nagrodę Państwową II Stopnia za odkrycie i udokumentowanie złóż węgli brunatnych. W 2006 r. otrzymał Nagrodę Ministra Środowiska za całokształt działalności naukowo-badawczej w dziedzinie geologii. 

Był członkiem Rady Naukowej PIG od 1991 r. do 2007 r. oraz Komisji Zasobów Kopalin działającej przy ministrze właściwym ds. środowiska (od 1985 r.) i Komisji ds. Opracowań Kartograficznych (od 1994 r.).

Profesor Marcin Piwocki był człowiekiem bardzo pracowitym, dokładnym i dociekliwym w badaniach naukowych. Jednocześnie pozostał osobą o niezwykłej wręcz łagodności, a do swoich współpracowników zawsze odnosił się z szacunkiem i ufał, że tak samo jak On sam rzetelnie podchodzą do swoich obowiązków. Interesował się sztuką i historią, szczególnie bliska była mu tematyka marynistyczna. Zimą zawsze wyjeżdżał w Alpy na narty.

Odszedł z naszego grona człowiek niebywale prawy.

Cześć Jego pamięci!