Dr hab. Hubert Wierzbowski został profesorem nauk ścisłych i przyrodniczych

Państwowy Instytut Geologiczny-PIB zyskał kolejnego profesora! Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy z dnia 22 marca 2021 r. profesorem nauk ścisłych i przyrodniczych w dyscyplinie nauk o Ziemi i środowisku został dr hab. Hubert Wierzbowski, pracownik Zakładu Geologii Regionalnej. Serdecznie gratulujemy otrzymanej nominacji!

Profesor Hubert Wierzbowski ukończył w 1996 roku studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał z wyróżnieniem tytuł magistra w zakresie geologii stratygraficzno-poszukiwawczej. Stopień doktora Nauk o Ziemi w zakresie geologii uzyskał w Instytucie Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk w 2002 roku na podstawie rozprawy doktorskiej pt. "Rekonstrukcja środowiska oksfordu w oparciu o badania izotopowe węgla i tlenu skał węglanowych Jury Polskiej”. W roku 2011 uzyskał w tym samym instytucie stopień doktora habilitowanego nauk o Ziemi w dyscyplinie geologii na podstawie rozprawy habilitacyjnej pt. „Rekonstrukcja środowiska basenów morskich Polski i Rosji jury środkowej i przełomu jury środkowej i późnej w oparcie o badania składu izotopowego tlenu i węgla muszli mięczaków”, obejmującej opublikowane artykuły z dorobku naukowego.

Profesor Hubert Wierzbowski

Profesor dr hab. Hubert Wierzbowski 

Profesor Hubert Wierzbowski w latach 1997–2013 pracował w Instytucie Nauk Geologicznych Polskiej Akademii Nauk, a od sierpnia 2013 jest pracownikiem Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego.

Główne osiągnięcia naukowe Profesora są związane z badaniami geochemicznymi i sedymentologicznymi morskich skał osadowych oraz badaniami paleoklimatycznymi i paleośrodowiskowymi opartymi o analizy składu izotopowego izotopów trwałych tlenu, węgla, „clumped isotopes” i strontu skamieniałości zbudowanych z węglanu i fosforanu wapnia. Szczególnie istotne dokonania obejmują analizy temperatur i chemizmu wody jurajskich basenów morskich oraz badania chemostratygrafii osadów jury. Należy tu wymienić prace poświęcone analizom zmian paleoceanograficznych i temperatur dawnej wody morskiej basenów środkowej Polski, Szkocji i platformy rosyjskiej w jurze środkowej i późnej oraz globalnym i europejskim wzorcom izotopowej stratygrafii węglowej i strontowej osadów tegoż wieku, które są wykorzystywanych do ich datowań.

Profesor Hubert Wierzbowski prowadził również wieloaspektowe badania poświęcone analizie środowiska sedymentacji, rodzajom osadów, warunków ich depozycji i zmianom głębokości morza oraz zawartości, rodzajowi i dojrzałości materii organicznej w związku z możliwością generacji węglowodorów formacji pałuckiej i kcyńskiej (górna jura) Polski środkowej. Badał także środowiska depozycji wapienno-marglistych utworów Karpat i południa Europy, głównie z pogranicza jury i kredy.

Badania naukowe prof. H. Wierzbowskiego obejmują ponadto analizy środowiska życia i efektów życiowych występujących w skorupkach górnokredowych otwornic bentonicznych i planktonicznych, które są istotnym źródłem wiedzy o zmianach klimatycznych w historii Ziemi. Innymi aspektami badań Profesora są prace metodyczne poświęcone analizom składu izotopowego tlenu, węgla i strontu biogenicznych węglanów, jak również analizom pierwotnych i wtórnych cech oraz profilowań składu chemicznego i izotopowego skamieniałości zbudowanych z węglanu i fosforanu wapnia (rostra wymarłych głowonogów z grupy belemnitów, muszle małży z grupy ostryg, kolce bezkręgowców z grupy szczecioszczękich, zęby ryb i gadów morskich, a także zęby ludzkie) różnego wieku, które umożliwiają rekonstrukcje pierwotnego chemizmu szkieletów, temperatur i sezonowości dawnego klimatu, trybu i długości życia badanych organizmów oraz kierunków migracji zwierząt, a w kontekście materiałów archeologicznych, także migracji grup ludzkich.

Prof. H. Wierzbowski brał dodatkowo udział w badaniach geochemicznych wtórnych, diagenetycznych faz węglanowych skał osadowych, m. in. konkrecji glendonitowych jurajskich stref subpolarnych. Brał również aktywny udział w dokumentacji i przygotowaniu wniosku odnośnie światowego wzorca granic pięter oksfordu i kimerydu jury górnej, znajdującego się na wyspie Skye w Szkocji, ratyfikowanego w roku bieżącym przez Międzynarodową Unię Nauk Geologicznych.

Profesor Wierzbowski prowadził badania terenowe oraz studyjne materiałów pochodzących z rdzeni wiertniczych i kolekcji, na obszarze Polski środkowej i wschodniej (Wyżyna Krakowsko-Częstochowska, Wyżyna Wieluńska, płd.-zach. obrzeżenie Gór Świętokrzyskich, niecka łódzka, Podlasie, Lubelszczyzna), pienińskiego pasa skałkowego Polski i Ukrainy, polskich Tatr reglowych, a ponadto platformy rosyjskiej (basen Wołgi), a także materiałów ze Szkocji.

Przebywał na stażach naukowych w Departamencie Nauk o Ziemi Uniwersytetu w Parmie (Włochy) oraz Instytucie Geologii i Mineralogii Uniwersytetu Erlangen-Norymberga (Niemcy). Jest też laureatem stypendium Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Włoskiej oraz dwóch stypendiów i grantu Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.

Szeroko zakrojona współpraca naukowa prof. H. Wierzbowskiego obejmuje badania we współpracy z wybitnymi badaczami polskimi (z Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego, Instytutu Paleobiologii PAN, Wydziału Geologii UW, Instytutu Nauk Geologicznych PAN, oraz Instytutu Ekologii i Bioetyki Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego), a także geologami z Niemiec, Rosji, Słowacji, Wielkiej Brytanii i Włoch.

Prof. H. Wierzbowski brał ponadto udział w zespołach realizujących duże projekty badawcze uzyskane na drodze konkursów m. in. siedmiu projektach finansowanych przez KBN, MNiI, MNiSW i NCN, a w trzech przypadkach był ich kierownikiem. Aktywnie uczestniczył lub był kierownikiem siedmiu innych projektów realizowanych w ramach porozumienia o współpracy miedzy Polską Akademią Nauk a Rosyjską Akademią Nauk, badań statutowych Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego oraz zadań realizowanych przez tenże instytut na zlecenie Ministerstwa Środowiska.

Profesor jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych, w większości których pełnił rolę autora wiodącego, w tym około 30 cytowanych w bazie „Web of Science”. Jest on również autorem kilkudziesięciu wystąpień konferencyjnych. Na międzynarodowe uznanie jego dorobku wskazuje wysoka ilość cytowań jego prac (ilość cytowań bez autocytowań = 622) i indeks Hirscha (h-index = 16). Prof. H. Wierzbowski jest ponadto autorem wielu recenzji prac naukowych, w tym około 40 recenzji artykułów dla czasopism indeksowanych w bazie „Web of Science”, recenzji prac doktorskich oraz recenzji projektowych wniosków badawczych dla Narodowego Centrum Nauki. Pełnił też role eksperta w panelu ST10 (Nauki o Ziemi) Narodowego Centrum Nauk.

Dorobek prof. H. Wierzbowskiego obejmuje również opiekę nad zakończonym postępowaniu doktorskim (obrona z wyróżnieniem). Na dorobek dydaktyczno-popularyzatorski prof. H. Wierzbowskiego składają się prowadzenie szkoleń i wycieczek terenowych dla młodej kadry naukowej i studentów, w tym zagranicznych, oraz prezentacje i artykuły popularno-naukowe.

Prof. H. Wierzbowski jest aktualnie członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma Volumina Jurassica oraz członkiem zarządu Polsko-Słowackiej Grupy Roboczej Systemu Jurajskiego afiliowanej przy Polskim i Słowackim Towarzystwie Geologicznym.

Uroczyste wręczenie nominacji odbędzie się w terminie późniejszym.