Osuwisko w Ostrowcu Świętokrzyskim

Znamy już wstępne wyniki badań geologicznych. Stabilizacja osuwiska jest możliwa, ale nie będzie łatwa.

W nocy z 18 na 19 grudnia 2012 r. w zabudowanym centrum Ostrowca Świętokrzyskiego powstało spore osuwisko. W obrębie niszy osuwiskowej znalazł się spory fragment ulicy Polnej. Zniszczona została całkowicie nawierzchnia na odcinku 18 m, a jęzor osuwiskowy poważnie uszkodził dwa szeregi garaży położonych poniżej drogi. Przerwaniu uległy znajdujące się w ciągu drogi linie przesyłowe (wodociąg, kanalizacja, linia ciepłownicza, linia energetyczna oraz światłowód).


20 grudnia na miejscu katastrofy pojawili się geolodzy z Oddziału Karpackiego Państwowego Instytutu Geologicznego - Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie: Paweł Marciniec, Zbigniew Perski, Tomasz Wojciechowski i Ziemowit Zimnal. Ich zadaniem było udokumentowanie osuwiska, ustalenie przyczyn jego powstania i określenie możliwości dalszego rozwoju. W ramach prac dokumentacyjnych wykonano między innymi naziemny skaning laserowy. Na spotkaniu ze sztabem kryzysowym, zwołanym przez prezydenta Ostrowca Świętokrzyskiego, geolodzy przedstawili wstępne wyniki badań oraz zalecenia kolejnych działań związanych z zabezpieczeniem osuwiska. Prace były prowadzone w trybie interwencyjnym w ramach zadań państwowej służby geologicznej.

 


Na podstawie przeprowadzonych badań ustalono, że osuwisko powstało w obrębie nasypów antropogenicznych, jakimi wypełniona została niewielka dolinka przebiegająca poprzecznie do ul. Polnej, na co wskazują również materiały archiwalne. Obecność zasypanej formy dolinnej potwierdziło odsłonięcie się, w zachodniej części skarpy, kamiennej ściany przepustu drogowego pod ul. Polną, zbudowanego w latach 30. XX w. Zasypanie dolinki spowodowało zaburzenia naturalnego odpływu wód gruntowych, które nasączały utwory sztucznego nasypu. Brak drenażu tego obszaru, prawdopodobne nieszczelności sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz nieprawidłowe zabezpieczenie skarpy drogowej przyczyniły się do powstania warunków sprzyjających osunięciu. Bezpośrednią przyczyną osuwiska było upłynnienie przepojonego wodą gruntu, w wyniku uszkodzenia wodociągu.


Zdaniem ekspertów obszar osuwiska powinien zostać odpowiednio zabezpieczony. W przeciwnym przypadku istnieje możliwość wystąpienia dalszych ruchów osuwiskowych zarówno po długotrwałych opadach atmosferycznych, jak i po ewentualnej awarii wodociągu lub kanalizacji. W wyniku dalszego powiększania się osuwiska może dojść do zniszczenia budynku szkoły.


Stabilizacja osuwiska wymagać będzie zabezpieczenia skarpy drogowej, przebudowy korpusu drogowego oraz wykonania drenażu pod nasypem i odprowadzenia wody poza obszar osuwiska. Zabezpieczenie musi być wykonane na podstawie dokumentacji geologiczno-inżynierskiej. Bezwzględnie należy przeprowadzić wiercenia badawcze, by określić głębokość powierzchni poślizgu. Ostateczną decyzję o pracach zabezpieczających można będzie podjąć po wykonaniu dokumentacji geologiczno-inżynierskiej.

 

Tekst: Paweł Marciniec, Zbigniew Perski, Tomasz Wojciechowski, Ziemowit Zimnal