2022
Informacje ogólne i występowanie
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca mają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego.
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Zasoby i wydobycie
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Tabela 1. Surowce szklarskie – mln tBilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zmalały w stosunku do zeszłego roku o 2,80 mln t i wyniosły 655,29 mln t w 2022 r. Powodem spadku było wydobycie (–3,14 mln t), które w złożu Unewel-Zachód-Nowy było prowadzone również z zasobów pozabilansowych.
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych wynoszą 174,19 mln t, co stanowi 26,58% wszystkich zasobów bilansowych. Zasoby przemysłowe surowców szklarskich powiększyły się, mimo prowadzonej eksploatacji, o 8,14 mln t, głównie z powodu opracowania dodatku do pzz dla złoża Unewel-Zachód-Las (woj. łódzkie; +10 mln t), w którym całe zasoby nieprzemysłowe przeklasyfikowano do zasobów przemysłowych.
Wydobycie surowców szklarskich z ośmiu eksploatowanych w 2022 r. złóż wyniosło 3 141,94 tys. t i było większe od ubiegłorocznego o 222,49 tys. t (8%). Większą ilość kopaliny pozyskano z 5 złóż (w trzech – kilkukrotnie więcej), a w pozostałych – na podobnym poziomie co w zeszłym roku. Jest to pierwszy rok wzrostu wydobycia surowców szklarskich w Polsce, po dwóch kolejnych latach spadku. Nadal, mimo ważnej koncesji eksploatacyjnej, jest zaniechane złoże Wyszków-Skuszew (woj. mazowieckie; brak wydobycia od ponad 10 lat).
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2022.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Zasoby prognostyczne piasków i piaskowców szklarskich szacowane są na 210,7 mln t w niecce tomaszowskiej*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Galos K., 2020 – „Piaski szklarskie (glass sand), piaskowce szklarskie (glass sandstone), piaski kwarcowe dla przemysłu szklarskiego (quartz sand for glass industry), piaski podsadzkowe (filling sand)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 317-320. PIG-PIB, Warszawa.
2021
Informacje ogólne i występowanie
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca mają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego.
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Zasoby i wydobycie
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zmalały w stosunku do zeszłego roku o 2,82 mln t i w 2021 r. wyniosły 658,09 mln t. Powodem spadku było głównie wydobycie (–2,92 mln t), zrekompensowane nieznacznie zatwierdzeniem dodatku nr 1 do dokumentacji geologicznej złoża Mirosław AG (woj. wielkopolskie; +0,23 mln t).
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych wynoszą 176,99 mln t, co stanowi ok. 27% wszystkich zasobów bilansowych. Zasoby przemysłowe surowców szklarskich powiększyły się, mimo prowadzonej eksploatacji, o 6,35 mln t, głównie z powodu opracowania nowych pzz dla złóż: Osiecznica II (woj. dolnośląskie; +5,08 mln t) i Unewel-Zachód-Nowy (woj. łódzkie; +3,40 mln t) oraz wydania koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża Niedźwiada II (woj. lubelskie) (+1,03 mln t).
Wydobycie piasków szklarskich z ośmiu eksploatowanych w 2021 r. złóż wyniosło 2 919,45 tys. t i było, mimo rozpoczęcia eksploatacji złoża Leszkowice 1 (woj. lubelskie), nieco mniejsze niż w ubiegłym roku (o 36,68 tys. t), głównie z powodu pozyskania znacznie mniejszej ilości kopaliny ze złoża Biała Góra II – Wschód (woj. łódzkie; –401,73 tys. t). W pozostałych złożach wydobycie było na poziomie zeszłorocznego lub nieznacznie większe. Jest to drugi kolejny rok spadku wydobycia, po trzech latach wzrostu. Nadal, mimo ważnej koncesji eksploatacyjnej, jest zaniechane złoże Wyszków-Skuszew (woj. mazowieckie; brak wydobycia od ponad 10 lat).
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2021.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Zasoby prognostyczne piasków i piaskowców szklarskich szacowane są na 210,7 mln t w niecce tomaszowskiej*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Galos K., 2020 – „Piaski szklarskie (glass sand), piaskowce szklarskie (glass sandstone), piaski kwarcowe dla przemysłu szklarskiego (quartz sand for glass industry), piaski podsadzkowe (filling sand)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 317-320. PIG-PIB, Warszawa.
2020
Informacje ogólne i występowanie
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca mają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego.
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Zasoby i wydobycie
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich wzrosły w stosunku do zeszłego roku (mimo wydobycia) o 16,56 mln t i w 2020 r. wyniosły 660,91 mln t. Było to spowodowane zatwierdzeniem dodatku do dokumentacji geologicznej złoża Biała Góra I – Wschód (woj. łódzkie; +18,23 mln t – wzrost o 99%), którego zasięg został powiększony. Ponadto udokumentowane zostało nowe złoże – Niedźwiada II w województwie lubelskim (+1,11 mln t).
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych wynoszą 176,67 mln t, co stanowi ok. 27% wszystkich zasobów bilansowych. Za zaniechane uznano złoże Wyszków-Skuszew w województwie mazowieckim, ponieważ eksploatacja nie jest tam prowadzona od 10 lat, natomiast nadal ważna jest koncesja eksploatacyjna. Zasoby przemysłowe surowców szklarskich powiększyły się, mimo prowadzonej eksploatacji, o 21,37 mln t, głównie z powodu wydania w 2020 r. koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża Wygnanów II (woj. łódzkie; +23,00 mln t). Ponadto skorygowano zasoby przemysłowe złoża Leszkowice 1 (woj. lubelskie).
Wydobycie piasków szklarskich z siedmiu eksploatowanych w 2020 r. złóż wyniosło 2 956,13 tys. t i było mniejsze niż w ubiegłym roku o 4,10 tys. t. Jest to pierwszy rok spadku wydobycia po kolejnych trzech latach wzrostu. Więcej niż w zeszłym roku wyeksploatowano kopaliny z czterech złóż: Biała Góra II – Wschód (+247,78 tys. t), Osiecznica II (+29,74 tys. t), Biała Góra I – Wschód (+15,63 tys. t) oraz Unewel Zachód-Las (+5,60 tys. t). Mniejsze wydobycie odnotowano w trzech złożach: Unewel-Zachód-Nowy (–197,33 tys. t), Piaskownica-Zajączków E (–100,55 tys. t) i Mirosław AG (–4,97 tys. t). Nadal, mimo aktualnej koncesji, nie rozpoczęto wydobycia ze złoża Leszkowice 1.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2020.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Zasoby prognostyczne piasków i piaskowców szklarskich szacowane są na 210,7 mln t w niecce tomaszowskiej*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Galos K., 2020 – „Piaski szklarskie (glass sand), piaskowce szklarskie (glass sandstone), piaski kwarcowe dla przemysłu szklarskiego (quartz sand for glass industry), piaski podsadzkowe (filling sand)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 317-320. PIG-PIB, Warszawa.
2019
Informacje ogólne i występowanie
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca mają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego.
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Zasoby i wydobycie
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich wyniosły w 2019 r. 644,35 mln t i były mniejsze od zeszłorocznych o 2,91 mln t z powodu eksploatacji i strat. W 2019 r. nie zostały zatwierdzone nowe dokumentacje geologiczne złóż surowców szklarskich ani dodatki do dokumentacji.
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych wynoszą 162,28 mln t, co stanowi ok. 25% wszystkich zasobów bilansowych. Zasoby przemysłowe złóż zagospodarowanych zmniejszyły się o 2,77 mln t w wyniku eksploatacji i strat.
Wydobycie piasków szklarskich z siedmiu eksploatowanych w 2019 r. złóż wyniosło 2 960,23 tys. t i było większe niż w ubiegłym roku o 160,78 tys. t. Jest to trzeci rok z rzędu wzrostu wydobycia i największa wartość od 1989 r., przy prawie stale utrzymującej się tendencji wzrostowej w tym okresie. Więcej niż w zeszłym roku pozyskano kopaliny z pięciu złóż: Biała Góra I – Wschód (+4,66 tys. t), Osiecznica II (+29,03 tys. t), Piaskownica-Zajączków E (+42,41 tys. t), Unewel Zachód-Las (+80,10 tys. t) oraz Unewel-Zachód-Nowy (+39,08 tys. t). Mniejsze wydobycie odnotowano w dwóch złożach: Biała Góra II –Wschód (–31,82 tys. t) i Mirosław AG (–2,68 tys. t). Nadal, mimo aktualnych koncesji, nie rozpoczęto wydobycia ze złoża Leszkowice 1 i nie wznowiono eksploatacji złoża Wyszków-Skuszew.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2019.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Zasoby prognostyczne piasków i piaskowców szklarskich szacowane są na 210,7 mln t w niecce tomaszowskiej*.
Opracowała: Agnieszka Malon
* Galos K., 2020 – „Piaski szklarskie (glass sand), piaskowce szklarskie (glass sandstone), piaski kwarcowe dla przemysłu szklarskiego (quartz sand for glass industry), piaski podsadzkowe (filling sand)”. W: „Bilans perspektywicznych zasobów kopalin Polski wg stanu na 31.12.2018 r.” (red. Szamałek K., Szuflicki M., Mizerski W.): 317-320. PIG-PIB, Warszawa.
2018
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca mają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego.
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich wyniosły w 2018 r. 647,26 mln t i były mniejsze od zeszłorocznych o 2,68 mln t z powodu eksploatacji i strat. W 2018 r. nastąpił wzrost zasobów pozabilansowych (o 3,8%), w wyniku zatwierdzenia dodatku do dokumentacji geologicznej złoża Unewel-Zachód-Nowy, który powiększa złoże o nowe pola – III i IV.
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych wynoszą 165,19 mln t, co stanowi ok. 26% wszystkich zasobów bilansowych. Zasoby przemysłowe złóż zagospodarowanych zmniejszyły się w wyniku eksploatacji i strat, natomiast pojawiły się zasoby przemysłowe dla rozpoznanego szczegółowo złoża Leszkowice 1, w wyniku wydania w 2018 r. koncesji na wydobywanie kopaliny z tego złoża.
Wydobycie piasków szklarskich w 2018 r. wyniosło 2 799,45 tys. t i było większe niż w ubiegłym roku o 346,58 tys. t. Wzrost wydobycia odnotowano w dwóch z siedmiu, eksploatowanych w 2018 r. złożach: Biała Góra II – Wschód (o 201,06 tys. t, czyli o 55%) oraz Unewel Zachód-Las (o 197,30 tys. t – prawie pięciokrotny wzrost). Wznowiono eksploatację złoża Biała Góra I – Wschód. W pozostałych dwóch zagospodarowanych złożach wydobycie utrzymało się na poziomie z zeszłego roku (Osiecznica II i Piaskownica-Zajączków E), a spadek odnotowano w złożach: Unewel-Zachód-Nowy (o 73,00 tys. t – 12%) i Mirosław AG (o 7,58 tys. t – 36%). Nadal, mimo aktualnej koncesji, nie wznowiono eksploatacji złoża Wyszków-Skuszew.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2018.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
2017
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca mają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego.
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich wzrosły w stosunku do 2016 r. o 26,36 mln t i wyniosły 649,94 mln t. Zwiększenie zasobów spowodowane zostało udokumentowaniem dwóch nowych złóż piasków kwarcowych do produkcji szkła: Leszkowice 1 (3,13 mln t) w woj. lubelskim i Stefanów Ruszkowski I (25,51 mln t) w woj. łódzkim. Pozostałe zmiany zasobów bilansowych to ubytki związane z eksploatacją i stratami w złożach zagospodarowanych (–2,29 mln t). W 2017 r. nie zatwierdzono żadnego dodatku do dokumentacji geologicznej dla złóż surowców szklarskich.
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych w 2017 r. wyniosły 167,87 mln t, co stanowi 26% wszystkich zasobów bilansowych.
Wydobycie piasków szklarskich w 2017 r. było większe niż w ubiegłym roku o 190,90 tys. t i wyniosło 2 452,87 tys. t. Wzrost wydobycia odnotowano w czterech z sześciu eksploatowanych w 2016 r. złóż, a spadek – tylko w złożu Biała Góra II – Wschód. W 2017 r. rozpoczęto również wydobycie ze złoża Unewel Zachód-Las. Nadal, mimo aktualnej koncesji, nie wznowiono eksploatacji złoża Wyszków-Skuszew i ponownie wstrzymano wydobycie ze złoża Biała Góra I – Wschód.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2017.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
2016
Piasek szklarski jest podstawowym surowcem do produkcji szkła. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca posiadają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego.
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zmniejszyły się w stosunku do 2015 r. o 1,89 mln t, w wyniku eksploatacji i strat. W 2016 r. nie zatwierdzono żadnej dokumentacji geologicznej ani dodatku do dokumentacji dla złóż surowców szklarskich.
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych w 2016 r. wyniosły 140,42 mln t, co stanowi 23% wszystkich zasobów bilansowych.
Wydobycie piasków szklarskich w 2016 r. było mniejsze niż w ubiegłym roku o 407,17 tys. t i wyniosło 2 261,97 tys. t. Nadal, mimo aktualnej koncesji, wstrzymana pozostaje eksploatacja złoża Wyszków-Skuszew, wznowiono natomiast wydobycie ze złoża Biała Góra I – Wschód. W 2016 r. wydana została koncesja na wydobycie kopaliny ze złoża Unewel Zachód-Las, w związku z czym określone zostały zasoby przemysłowe dla tego złoża w ilości 19 428,70 tys. t.
Na poniższej figurze przedstawiono wielkość zasobów bilansowych i wydobycia kwarcu żyłowego w Polsce w latach 1989-2016.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
2015
Piasek szklarski jest podstawowym surowcem do produkcji szkła. „Masę szklaną” otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72%). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych o odpowiednim uziarnieniu i znikomej zawartości tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca mają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujących w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarze pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego. W większości są to również piaski mioceńskie lub czwartorzędowe. Pozyskuje się z nich piasek szklarski niższej jakości (klasy 3-6).
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zmniejszyły się w stosunku do 2014 r. o 30,58 mln t, głównie w wyniku zatwierdzenia dodatku nr 1 do dokumentacji geologicznej złoża Unewel-Zachód-Nowy, wykonanego w związku z wydzieleniem w ubiegłym roku złoża Unewel-Zachód-Las. Ubytki zasobów zostały także spowodowane eksploatacją i stratami. W złożu Osiecznica II nastąpił przyrost zasobów (5,7 mln t) w wyniku zatwierdzenia dodatku nr 1.
Zasoby bilansowe zagospodarowanych złóż surowców szklarskich wynoszą 142,31 mln t, co stanowi 23% wszystkich zasobów bilansowych tego surowca.
Wydobycie piasków szklarskich w 2015 r. było większe niż w ubiegłym roku i wyniosło 2 669,14 tys. t. Jest to pierwszy rok wzrostu wydobycia po wcześniejszych trzech latach spadku. Wydobycie wzrosło w czterech z pięciu eksploatowanych złóż, najbardziej w złożu Biała Góra II – Wschód (prawie 3-krotnie). Nadal, mimo aktualnych koncesji, wstrzymana jest eksploatacja ze złóż Biała Góra I – Wschód i Wyszków-Skuszew. W 2015 r. wygaszono koncesje na wydobycie ze złóż Biała Góra III – Wesoła i Unewel-Wschód, w związku z czym zasoby przemysłowe zmniejszyły się o ponad połowę w stosunku do 2014 r.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
2014
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. Tzw. masę szklaną otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72 %). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca posiadają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarach pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego. Pozyskuje się z nich piasek szklarski niższej jakości (klasy 3-6).
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zwiększyły się w stosunku do ubiegłego roku o 29,57 mln t z powodu udokumentowania dwóch nowych złóż: Unewel Zachód-Las (+29,74 mln t) oraz Mirosław AG (+4,93 mln t). Ubytki zasobów spowodowane zostały przede wszystkim wydobyciem w złożach eksploatowanych oraz zmniejszeniem się zasobów złoża Ujście Noteckie II, w związku z wydzieleniem z niego nowego złoża Mirosław AG. Udokumentowane zostały dwa nowe złoża: Unewel Zachód-Las oraz Mirosław AG.
Zasoby bilansowe złóż zagospodarowanych wynoszą 204,76 mln t, co stanowi 31 % wszystkich zasobów bilansowych.
Wydobycie piasków szklarskich w 2014 r. było niższe niż w ubiegłym roku i wyniosło 2 070,76 tys. t. Jest to trzeci rok z rzędu spadku wydobycia. Nadal, mimo aktualnych koncesji, wstrzymana pozostaje eksploatacja ze złóż: Biała Góra I – Wschód, Biała Góra III – Wesoła i Wyszków-Skuszew.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
2013
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. Tzw. masę szklaną otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72 %). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca posiadają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarach pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego. Pozyskuje się z nich piasek szklarski niższej jakości (klasy 3-6).
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zwiększyły się w stosunku do ubiegłego roku o 4,79 mln t, co spowodowane zostało udokumentowaniem dwóch złóż: Krzeszówek I (+3,13 mln t) oraz Sulechowo 1 (+10,78 mln t). Przyrost zasobów zmniejszony został przez skreślenie z bilansu zasobów złoża Sulechowo (–6,43 mln t) oraz w wyniku wydobycia i strat.
Zasoby złóż zagospodarowanych wynoszą 202,31 mln t, co stanowi 32 % wszystkich zasobów bilansowych. W 2013 r. zakończono wydobycie ze złoża Ujście Noteckie II, zatwierdzony został dodatek rozliczeniowy do dokumentacji geologicznej, a złoże zostało zaliczone w obecnej edycji bilansu do złóż zaniechanych. W przyszłości planowane jest jednak wznowienie eksploatacji tego złoża.
Wydobycie piasków szklarskich w 2013 r. było mniejsze niż w ubiegłym roku i wyniosło 2 112,26 tys. t. W stosunku do ubiegłego roku, eksploatację wstrzymano w dwóch złożach: Biała Góra I – Wschód oraz Ujście Noteckie II. Jest to drugi rok z rzędu spadku wydobycia.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
2012
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. Tzw. masę szklaną otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72 %). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca posiadają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarach pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego. Pozyskuje się z nich piasek szklarski niższej jakości (klasy 3-6).
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zmniejszyły się w stosunku do roku ubiegłego o 11,66 mln t, co było wypadkową rzeczywistych ubytków i przyrostów zasobów w poszczególnych złożach, związanych z zatwierdzeniem w 2012 r. trzech dokumentacji geologicznych i siedmiu dodatków do dokumentacji. Największe ubytki zasobów spowodowało skreślenie z bilansu zasobów złoża Unewel-Zachód (–84,53 mln t) oraz zatwierdzenie dodatku do dokumentacji złoża Unewel-Wschód (–30,59 mln t). Pozostałe znaczące ubytki zasobów dotyczyły złóż: Radonia (–4,57 mln t), Biała Góra I – Wschód (–4,46 mln t), Parowa (–3,76 mln t), Wygnanów II (–2,21 mln t) oraz Biała Góra II – Wschód (–1,76 mln t). Powyższe ubytki zostały częściowo zrekompensowane przyrostami zasobów, spowodowanych udokumentowaniem dwóch nowych złóż: Unewel-Zachód-Nowy (+83,07 mln t) oraz Parowa 1 – Pole II, IV (+21,55 mln t) oraz zatwierdzeniem dokumentacji złoża Biała Góra III – Wesoła (+16,92 mln t). Złoże Unewel-Zachód-Nowy objęło dotychczasowe złoże Unewel-Zachód oraz część złoża Unewel-Wschód. Natomiast złoże Parowa 1 – Pole II, IV wyodrębnione zostało ze złoża Parowa.
Zasoby złóż zagospodarowanych wynoszą 212,15 mln t, co stanowi 34 % wszystkich zasobów bilansowych.
Wydobycie piasków szklarskich w 2012 r. było mniejsze niż w ubiegłym roku i wyniosło 2 149,7 tys. t.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
2011
Podstawowym surowcem do produkcji szkła jest piasek szklarski. Tzw. masę szklaną otrzymuje się przez stopienie mieszaniny surowców (zestawu) w piecu szklarskim. Piasek szklarski stanowi kilkadziesiąt procent surowca w masie szklanej (np. dla szkła typu „float” zawartość ta wynosi 72 %). Piaski szklarskie pozyskuje się ze złóż piasków i słabo zwięzłych piaskowców kwarcowych, posiadających odpowiednie uziarnienie i znikomą zawartość tlenków barwiących.
W Polsce piaski i piaskowce do produkcji piasków szklarskich występują w dziesięciu województwach: dolnośląskim (rejon Bolesławca), lubelskim, lubuskim, łódzkim (rejon Tomaszowa Mazowieckiego), mazowieckim, podkarpackim, pomorskim, świętokrzyskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Obecnie największą bazę zasobową surowców szklarskich w naszym kraju stanowią złoża serii białogórskiej koło Tomaszowa Mazowieckiego. Piaski szklarskie z okolic Bolesławca posiadają natomiast jedne z najlepszych parametrów jakościowych.
Mniejsze znaczenie surowcowe mają złoża mioceńskich piasków szklarskich występujące w rejonie Tarnobrzega oraz piasków występujących na obszarach pozostałych województw: lubelskiego, lubuskiego (rejon Żar), mazowieckiego, podkarpackiego, pomorskiego, wielkopolskiego i zachodniopomorskiego Są to w większości piaski również wieku mioceńskiego lub czwartorzędowego. Pozyskuje się z nich piasek szklarski niższej jakości (klasy 3-6).
Na mapie przedstawiono złoża surowców okruchowych, wśród nich surowców szklarskich.
Stan rozpoznania zasobów surowców szklarskich oraz stopień ich zagospodarowania przedstawiono w tabeli 1.
Bilansowe zasoby geologiczne surowców szklarskich zmniejszyły się w stosunku do roku ubiegłego o 3,81 mln t z powodu wydobycia i wyniosły w 2011 r. 633,36 mln t.
Zasoby złóż zagospodarowanych wynoszą 204,24 mln t, co stanowi 32 % wszystkich zasobów bilansowych.
Wydobycie piasków szklarskich w 2011 r. było większe niż w ubiegłym roku i wyniosło 2 290 tys. t.
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 2.
Opracowała: Agnieszka Malon
