Odkrycie w Kłodawie było sukcesem geofizyków. Badania grawimetryczne prowadzone od 1937 r. pod kierunkiem prof. Edwarda Janczewskiego z PIG doprowadziły do stwierdzenia wielkiej anomalii w okolicy Izbicy Kujawskiej. W końcowym raporcie z dnia 6 sierpnia 1939 r. autor tłumaczył anomalię obecnością „...płytko ukrytego i potężnego wysadu solnego...”.

Badania geofizyczne grawimetrem i wagą skręceń kontynuowano podczas okupacji. W 1947 r., po rewindykacji materiałów z Niemiec, wznowiono prace grawimetryczne, a w 1948 r. rozpoczęto systematyczne badania sejsmiczne. Pierwsze wiercenie w Kłodawie wykonano w związku z poszukiwaniami dla przemysłu naftowego złóż ropy naftowej. Wiercenie to napotkało na duże skupienie soli potasowo-magnezowych pośród soli kamiennej.

Pierwsza dokumentacja geologiczna zasobów soli potasowo-magnezowych i soli kamiennej kłodawskiego wysadu solnego została opracowana w PIG pod kierunkiem doc. Zbigniewa Wernera.

klodawa

Kopalnia Soli w Kłodawie - lata 50-te XX wieku. Fot. Archiwum Kopalni Soli Kłodawa SA