Do lat 50. XX wieku znane były wystąpienia niewielkich złóż siarki rodzimej w rejonie Nidy. Dopiero prace prof. Stanisława Pawłowskiego z PIG w rejonie Tarnobrzega oraz jego memoriał z 1953 r. w sprawie poszukiwań złóż siarki rodzimej w Polsce zapoczątkowały gwałtowny rozwój badań geologicznych na obszarze zapadliska przedkarpackiego.

Pierwszą dokumentację złoża siarki w Tarnobrzegu opracowano już w styczniu 1954 r. Dokumentacje dla kolejnych złóż powstały w ekspresowym tempie: w 1955 r. – dla złoża w Solcu k/Szydłowa, w 1956 r. – dla złoża „Piaseczno”, w 1957 r. – dla złóż w Grzybowie, Świniarach i Woli Żyznej-Gackach. Te odkrycia w krótkim czasie wyniosły Polskę na podium światowych producentów siarki.

W latach 1975–1990 roczne wydobycie tego surowca sięgało 5 mln ton. Łącznie od 1958 r. do dzisiaj wydobyto ponad 130 mln ton. Obecnie w Polsce siarkę pozyskuje się głównie jako produkt uboczny z odsiarczania ropy naftowej i gazu ziemnego.

siarka

Kopalnia siarki w Machowie, fot. ze zbiorów Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega