Odbudowująca się po II Wojnie Światowej polska gospodarka potrzebowała metali kolorowych. Za rejon perspektywiczny dla złóż miedzi uznano obszar monokliny przedsudeckiej, gdzie występowały skały cechsztynu znane z obecności rudy miedzi.
Przygotowaniem do prac poszukiwawczych było wykonanie wg projektu Antoniego Granicznego profilu badań sejsmicznych (1951 r.), którego interpretacja pozwoliła doc. Janowi Wyżykowskiemu zaplanować linię otworów wiertniczych.
Doc. Jan Wyżykowski (czwarty z lewej) z grupą wiertaczy, z którymi wykonał historyczny odwiert, fot. zbiory PIG-PIB
W dniu 23 marca 1957 r. w otworze Sieroszowice IG 1 nawiercono warstwę skał o miąższości 1,96 m o średniej zawartości miedzi 1,5%. Już w 1959 r. została opracowana pierwsza dokumentacja geologiczna złoża Lubin-Sieroszowice, w której na powierzchni 175 km2 udokumentowano 19,3 mln ton miedzi. Dało to początek szybkiemu rozwojowi górnictwa miedziowego na obszarze Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego.
Dzisiaj, dzięki odkryciu dokonanemu przez doc. J. Wyżykowskiego, KGHM Polska Miedź S.A. jest jednym z największych producentów miedzi rafinowanej na świecie. Złoża miedzi na monoklinie przedsudeckiej są zasobne również w srebro, a Polska jest jej czołowym światowym producentem.
