Szczegółowe badania petrograficzne soli kamiennej cechsztynu w otworach Lębork IG-1 oraz Bytów IG-1 wykonane przez J. Orską wykazały tam także obecność wtrąceń polihalitu (siarczan potasu i magnezu). Potwierdziły one koncepcję prof. J. Poborskiego (profesora AGH w Krakowie, a jednocześnie, na pół etatu, pracownika Zakładu Złóż Soli i Surowców Chemicznych IG) o istnieniu zatoki potasonośnej wysuniętej na północ od centralnego pola facji chlorkowej.
W 1964 r. opracowany został regionalny projekt robót górniczych dla poszukiwań złóż soli potasowo - magnezowych i soli kamiennej w rejonie Zatoki Puckiej – na obszarze zachodniej części syneklizy perybałtyckiej. Projekt wykonano według koncepcji prof. Józefa Poborskiego, przy współpracy doc. Zbigniewa Wernera. W pierwszym otworze wykonanym wg tego projektu (Chłapowo IG-1) w pokładach soli kamiennej stwierdzono występowanie złoża polihalitu o miąższości 6,5 m i średniej zawartości K2O 15%.
Odkrycie to spowodowało przyspieszenie i nasilenie poszukiwawczych oraz rozpoznawczych prac wiertniczych. W efekcie specjaliści z PIG udokumentowali cztery bilansowe złoża polihalitu (Chłapowo i Mieroszyno – 1967 r., Swarzewo – 1971 r. i Zdrada – 1972 r.).
Wycinek otworu Chłapowo-1 z badaniami geologicznymi
